سبک زندگی ‏، به معنای شیوهٔ زندگی خاص یک فرد، گروه، یا جامعه است. این اصطلاح نخستین بار توسط  آلفرد آدلر  روان‌شناس اتریشی استفاده شد.

سبک‌های زندگی مجموعه‌ای از طرز تلقی‌ها، ارزش‌ها، شیوه‌های رفتار، حالت‌ها و سلیقه‌ها در هر چیزی را در برمی‌گیرد موسیقی عامه، تلوزیون، و آگهی‌ها همگی تصورها و تصویرهایی بالقوه از سبک زندگی فراهم می‌کنند. سبک زندگی فرد، اجزای رفتار شخصی او نیست، لذا غیر معمول نیستند. بیشتر مردم معتقدند که باید سبک زندگی‌شان را آزادانه انتخاب کنند.

در بیشتر مواقع مجموعه عناصر سبک زندگی در یک‌جا جمع می‌شوند و افراد در یک سبک زندگی مشترک می‌شوند. به نوعی گروه‌های اجتماعی اغلب مالک یک نوع سبک زندگی شده و یک سبک خاص را تشکیل می‌دهند. سبکی شدن زندگی با شکل گیری فرهنگ مردم رابطه نزدیک دارد. مثلا می‌توان شناخت لازم از افراد جامعه را از سبک زندگی افراد آن جامعه بدست آورد.

در مطالعه جنبه‌های مختلف زندگی می‌توان به سه سطح مختلف و در عین حال مرتبط اشاره کرد، که کاملا با سبک زندگی در ارتباط هستند:

• سطح ساختاری

• سطح موقعیتی

• سطح فردی (1)

سبک زندگی از نظر چیستی و ماهیت چه مفهومی دارد و دایره دربرگیری آن چیست؟
ما به عنوان یک انسان با دارا بودن قدرت تفکر و اندیشه از یک سو، قوه انتخاب و گزینش گری از سوی دیگر و نیز مسئولیت پذیری در وجودمان و همچنین با دارا بودن تفکر توحیدی سبک زندگی مان را بر اساس این ارزش چیدمان می کنیم. در کارهای دیگر نیز همین طوراست و در سبک زندگی آنچه که در غرب به عنوان استایل مدنظر است مبتنی بر همان ارزش ها و جهان بینی است که افراد دارند و با نگرش مادی گرایانه و الحادی چیده می شود. اما برعکس اگر کسی تفکر توحیدی دارد فقط برای بعد ارزش ها و شناخت ها نیست بلکه باید زندگیش را نیز بر اساس آن بنیان گذاری کند به این معنا که بایدها و نبایدها، مسیر زندگی و دوست داشتنی و نداشتنی های مان را باید این عرصه تعیین کند.(2)

منابع :

1. دانشنامه ویکی پدیا

2.خبرگزاری شبستان